are we going to mate?

De laatste 2 weken er geregeld op uit getrokken. Een paar keer net over de grens wat gepionierd en enkele keren aan m'n vertrouwd watertje aan deze kant van de grens.

Ik heb er telkens veel moeite voor moeten doen, om de sessie goed af te sluiten. Een heleboel kunstaas heeft z'n ding mogen doen. Tot m'n arm er bijna afviel bij wijze van spreken. 

En dan begint die grijze massa hierboven, zich vanalles voor te stellen, wat de oorzaak is, dat het zo taai is. 

Ik veronderstel dat het te maken heeft met de paai periode, die voor de deur staat. Zouden ze dan minder gefocust zijn op voedsel, dit moment? Of ligt het aan de schommelende temperaturen? Want dan krijg je een paar dagen 12 graden voorgeschoteld en dan zakt het weer onder de 10. Of is het met de hoeveelheid neerslag van de vorige dagen, wat best wel de moeite was amai. Enfin als er iemand is, die mij wijzer kan maken. I'm all ears!

1ding is me wel wat opgevallen, dat de avonduren meer kans op succes waren.

Over een week, zetten we onze zinnen op een andere vis, namelijk zeeforel. Samen met 6 ander kameraden trekken we een week naar Denemarken. 2 jaar terug ben ik voor de 1ste keer mee geweest en het beviel me wel redelijk. Desondanks de koude die ik heb moeten weerstaan, want dat is eigenlijk m'n ding niet. Brrr zo afzien seg. Wat je er niet voor over moet hebben. Maar de beloning is o zo mooi als je dan een mooi exemplaar te stekken hebt. Heb er uiteindelijk maar 2 toen gevangen. Maar toch 2 fraaie vissen. Hopelijk maken we volgende week progressie, vooral in aantal en dat het wat warmer is 😅

Post ik hierbij nog de vangsten van afgelopen sessies en de zeeforellen. 

Tot de volgende !

don't stop blowing

Niet normaal, maar een 3de storm genaamd Ellen raasde dit weekend over onze contreien. Maar ook zij, kon mij niet weerhouden om een lijntje uit te werpen.

Zaterdagmorgend rond 7 uur, stond ik m'n waadpak al aan te trekken naast de auto. Hoofdlampje aan, viskoffertje en camera rond de nek, schepnetje en statief check, hengeltje in de hand. Klaar voor een 10 minuten wandeling!

Aangekomen bij de eerste stek en m'n kleine jerkbait vloog in een boog, toch nog redelijk ver, het sop in. Even op diepte draaien en maar raggen met die hengel. Af en toe een pauze van enkele seconden en hopen op die beet van een vette baars. Niets was minder waar. Het werd een taaie dag met maar enkele volgers en lossers van snoek, zowiezo geen grote maar ze hadden het wel leuker gemaakt als er al 1tje zou blijven hangen. Rond half 10 werd de handdoek in de ring gegooid, de motivatie was weg . Dacht nog bij mezelf ; welke zot gaat er nu met dit weer vissen!?

Na de middag terug op pad, maar ik ben eerst nog wat gaan pionieren, daar ik wat tips had gekregen van iemand bij Robby Fish, die daar net wat spulletjes aan't kopen was. Stekken waar je eigenlijk niet mag vissen, maar ik was te curieus. Dus toch maar eens gaan piepen 😈 hmm ik was achteraf toch niet overtuigd genoeg om er ook eens een lijntje uit te smijten. Wel nog een plek gevonden die bewoond wordt door een bever. Wat wel een leuke verassing was.

Dan maar richting favoriete visstek, in de hoop om toch nog iets te vangen vandaag. En ja ze, er werd gelukkig niet geblankt! 2 baarsjes, waar er 1tje de 40+ haalde en een mooi snoekje. Ook nog enkele volgers gehad van hetzelfde formaat snoek, maar het waren geen doorzetters.

's avonds kreeg ik Wally op de chat om te vragen hoet het was geweest.' ''Misschien moet je toch eens een grote shad ofzo in de speld hangen. Ga je misschien een wat grotere snoek vangen." Zondagochtend terug naar m' n ondertussen vertrouwde stek. De eerste plek werd een blank, en vervolgens op de 2de ook. Pfff, ik begon al te mompelen, dat ik het niet lang meer zou trekken vandaag. Het weer was ook al een demotivatie extra. Alé, toch nog maar eens opschuiven. Nu had ik een rapala plug van zo'n 15 cm in baarsmotief in de speld hangen. Ik doe m'n eerste worp, draai de plug op diepte en geef nog eens 2 deftige rukken. De 3de ruk, was gelijk als vast zitten. Op dat moment zie ik m'n lijn schuin weglopen. Ja eindelijk nog eens beet! En ja, de slip ging nu in overdrive. Wow gast, da's gene kleine! Zeg ik tegen mezelf. Na een minuut of 5 zwaar verweer gaf de snoek dan uiteindelijk toch af en kwam naar de oppervlakte.  What the f...! Die gaat niet in mijn schepnetje! Hopelijk krijg ik ze naar de kant. De spanning was om te snijden. Ik had maar een fluorocarbon voorslag van 40/100ste er op staan en de plug zelf zat volledig binnen. Met veel geluk kreeg ik ze eindelijk aan de kant. Nog trillend van spanning en euforie, probeerde ik ze zo snel mogelijk te meten en foto's te nemen, zodat ze snel terug kon.

118 cm en ik schatte zo rond 14 à 15 kg zwaar. Wat een bak! 

Ik pakte mezelf er op, dat ik nog enkele uren nadien, nog steeds met een grijns rond liep. Zo'n zalig gevoel!

Na de middag nog terug gegaan en nog 3 keer snoek achter de plug gehad. 1tje was ook zo rond de meter, maar niet zo'n bak als die van 's morgens. En die heeft me even er op attent gemaakt om een stalen of titanium onderlijn volgende keer te gebruiken.

Deze snoek greep net voor m'n voeten de plug. Op dat moment sloeg ik aan maar voelde geen weerstand. Voorslag in 2 dus. Gelukkig speekte ze de plug direkt uit en kon ik deze recupereren.

Lesje geleerd bij deze. 

Van mij mag het nog lekker wat stormen de komende 2 weken. Hopelijk kom ik nog eens zo'n 'big mama' tegen 🤗