Pop till you drop - a Mexican adventure -part one

Begin 2015 stond het al vast , ik ga terug naar Mexico . Naar m'n maatje Georges , die zich samen met z'n vrouwtje Blanca hebben genesteld in het rustige Puertecito . Zo rustig dat het officieel nog niet op de kaart staat ! In 2013 was ik al eens op bezoek geweest voor 14 dagen en dat was zo reuze meegevallen , dat ik zeker zou terug keren. Ondertussen is er wel wat bij gebouwd in Puertecito , maar dat valt nog reuze mee . 
In 2012-'13 zijn Georges en Blanca aan hun woonproject begonnen en het resultaat mag er wezen . Het huis (villa) situeert zich op een kleine 50 meter van het water af , als je onderaan via de rotstuin het poortje opendoet , moet je nog maar een 20-tal passen doen en je bent al op het strand van het kleine baaitje ! 


Er zijn 2 gastenkamers die voorzien zijn van een eigen douche en toiletruimte . een ruime kast en dressoir en aircodition . De ene kamer heeft 2 enkele bedden en de andere is voorzien van een dubbel bed . voor verdere informatie betreft het verblijf , verwijs ik je graag door naar casablanquis .





Ik wilde dit jaar langer dan 2 weken gaan , ik vond het toch wat te kort . Dat heb je als je je zo reuze amuseert , tijd vliegt voorbij dan . Dus het werden 3 weken , van 6 november tot de 26ste november . Ik had enkele dagen ervoor en erna ook nog vrij genomen om wat te kunnen bekomen van de vlucht . Dit jaar was dit zeer vermoeiend , zeker richting Mexico toe . We hebben héél goedkope tickets kunnen reserveren , maar dit vraagde meer reistijd dan een rechtstreekse vlucht tot in Mexico City . We vertrokken vanuit Dusseldorf naar Parijs , dan naar Cancun, zo naar Mexico City , waar we de nacht in een plaatselijk hotel verbleven en zo 's anderdaags nog een vlucht hadden naar Hualtulco .
Ergens rond april-mei kreeg ik een telefoontje van Lesley Luijer van bassexpress , met de vraag of ik het zou zien zitten om samen 'het kantje te gaan uitgooien' daar aan de Pacifieke kust. Ja natuurlijk wel ! We hadden al een paar keer samen gevist en zo was er al een band gesmeed tussen elkaar , dus dat ging wel goed komen mijn gedacht .
We troffen elkaar zaterdags op de luchthaven van Mexico City om daar de laatste vlucht samen te nemen naar Huatulco . Na een vlucht van ongeveer anderhalf uur , werden we daar opgewacht door onze vriend Georges . Er was wel een klein probleempje opgedoken ; de hengelkoker stond nog in M.C. We moesten dus daar in de buurt blijven , tot deze met de volgende vlucht aankwam. Na een hapje eten en geldwissel in Huatulco , reden we terug naar de luchthaven en kon de hengelkoker opgepikt worden .
Georges had ondertussen al een telefoontje gehad van kapitein Levy , die ons de volgende 12 dagen vanaf maandag ons naar de goede spots zou voeren . Levy wist te vertellen dat er geelvin tonijn 20 mijl uit de kust werd gevangen , en of we interesse hadden om deze te belagen . Ja daar hebben we niet lang over getwijfeld . Doe maar ! dus i.p.v. maandag te starten werd het al zondag .
Zondag ochtend vroeg uit de veren ,lekker ontbijt naar binnen gewerkt en hop de auto in , richting Peurto Escondido waar Levy ons opwachtte aan het strand . De panga van Levy is een uitstekende boot en mooi ook nog ! helemaal in de kleuren van een dorado oftewel mahi mahi . 


Na een uur of 4-5 trollen werd het ons al duidelijk dat de missie niet zou slagen . Buiten een enkele zeilvis die het kunstaas kwam bekijken , bleef het stil . Na wat overleg werd er besloten om naar de kant te trekken. We zaten ter hoogte van Georges zijn thuis , en daar liggen enkele rotsplateaus waar Cubera's rondzwemmen . 
Dit was voor Lesley het uitgelezen moment om zijn popper te dopen.Deze was ontworpen door Volkmar Strikkers en tot stand gekomen met Les .
wel het duurde niet lang . Een harde klap , een oranje vlek die de diepte indook en een slip die begon te gieren ! Wat een geweld en wat een power heeft zo'n cubera , man niet te geloven . Iedereen aan boord was wakker geschoten na het urenlange (tot verveling toe) trollen . 'Dit is waar we voor gekomen zijn !' brulde Lesley het uit . Na enkele minuten drillen werd de eerste vis aan boord verwelkomd . Vreugde kreten alom en na de fotoshoot mocht de pargo oftewel cubera snapper terug het sop in . Helaas was onze visdag zo goed als voorbij en moest ik nog wachten op m'n eerste vis . Maar niet getreurd , ik kan evenveel genieten als iemand anders een vis vangt . 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten